*

Πήγα εκεί, πάλι εκεί, που όλες οι αναμνήσεις,

έχουν εσένα, τη μορφή σου, που επιμένει,

να μένει εδώ κι ας ξέρω πως δεν θα γυρίσεις,

χωρίς την αύρα σου, πως η καρδιά ν ανασαίνει?

Στα ίδια μέρη, πάλι και πάλι, το βήμα με πηγαίνει,

εκεί που έμοιαζε ο χρόνος, πάντοτε σαν νερό,

δεν είναι εύκολο, η ζωή μου, να μαθαίνει,

να ζει μακριά σου, πώς θα γίνει? πώς μπορώ?

Ounkas

12/05/2012