Σταμάτησε το τραγούδι σου, απόψε,

πόση παγωνιά, φέρνει στο κορμί,

πάρε όσα έχω, μια νότα σου, δώσε,

πάλι ακροβατώ, στη λεπτή γραμμή.

Ερήμωσε η ψυχή μου και χάθηκε,

μες την συννεφιά, σ ένα λεπτό,

άνθος ζηλευτό, που τώρα μαράθηκε,

κι ένας ποταμός, με νερό καυτό.

Πάγωσε το όνειρο, κοίτα το πως τρέμει,

και το σώμα απόψε, το ακολουθεί,

είναι κι η βροχή, που τόσο επιμένει,

το μέσα μου πνίγει, για να μην σωθεί.

Ήρθε ο χειμώνας και ζωγράφισε,

ένα άσπρο τοπίο που ανασταίνει,

για όσα η καρδιά, κάποτε δάκρυσε,

για όσα η ζωή, δεν περιμένει.

Δεν αλλάζει τίποτα, δεν χάνεται,

όσες εποχές και αν προσπεράσουν,

από τις εικόνες ο νους, πιάνεται,

που έπεσαν νεκρές, πριν να γεράσουν.

Ounkas

08/01/2013