*

Διώξε την ομίχλη μακριά, το μπορείς,

κράτα το χέρι μου, μην το αφήσεις,

σύννεφο γίνε και νύχτωσε νωρίς,

σεντόνι άπλωσε, για να με τυλίξεις.

Σβήσε τη φωτιά, η ψυχή να ζήσει,

φέρε τις σταγόνες της βροχής, εδώ,

την αγάπη άσε, τ όνειρο ν ανθίσει,

μια στιγμούλα έλα, λίγο να σε δω.

Λύσε το αίνιγμα, που μας έχει κλείσει,

μες της φυλακής του, τ άλυτα δεσμά,

πάρε με αγκαλιά, η καρδιά να δύσει,

΄κει που αγάπησε, πρώτη της φορά.

Άπλωσε τα χέρια σου, πάρε τα δικά μου,

άλλο μην μ αφήσεις, να ΄μαι μοναχή,

γίνε ο αγέρας στη στερνή χαρά μου,

λίγη ανάσα χρειάζομαι, κι ας γίνει σιγή.

Σκούπισε τα μάτια, άλλο μην ματώνουν,

δυό ποτάμια γίναμε, που μαζί κυλούν,

θύελλες ξεσπάσανε,τα κορμιά μας λιώνουν,

οι καρδιές κιαν σώπασαν,πάντα θα γελούν.

Ounkas

04/02/2013