*

Μην μου λες θα περάσει, ξέρεις πως είναι ψέμα,

όσο γκρίζο είχα πάντα, τώρα μοιάζει ουρανός,

πώς να νιώσω ευτυχία, που είναι όλα χαμένα,

όσο ο χρόνος κυλάει, μοιάζει απλά πιο κενός.

Κι όμως φαίνεται απίστευτο, αλλά λίγο γελούσα,

κι όσα δεν φανταζόμουνα, ήρθαν με μια αγκαλιά,

ξέρω δύναμη θα βρισκα και πολλά θα μπορούσα,

αν οι λέξεις ζωντάνευαν, σήμερα όπως παλιά.

Μην μου λες δεν πειράζει, ξέρεις πως δεν υπάρχουν,

είναι λίγες οι ώρες, που γελούν στους ανθρώπους,

μες του χρόνου την δύνη, ξεγλιστρούν κι όλα φτιάχνουν,

μας υφαίνουν τα όνειρα, μα γεμάτα είναι κόμπους.

Μην μου λες είναι κύμα, θα περάσει, θα φύγει,

ξέρω πόσο φοβάσαι, που διαρκώς μεγαλώνει,

ήρθε στα ξαφνικά και όσα αγγίζεις τυλίγει,

μα αξίζει να ζεις, κάτι που δεν τελειώνει.

Ounkas

12/01/2013