Αν είχα χαρά, θα έλεγα την έκλεψαν,

μα ποτέ δεν κράτησε, πάνω από στιγμές,

αν είχα χαμόγελο, θα λεγα το έσβησαν,

μα τα χείλη είχανε, λιγοστές γραμμές.

Ένα άστρο αν ήμουνα, θα λεγα ότι χάθηκα,

μες το απέραντο, του ουρανού, σεντόνι,

αν ήμουν λουλούδι, θα λεγα, μαράθηκα,

σαν ήρθε ο χειμώνας κι άπλωσε το χιόνι.

Μυστικό αν ήμουν, θα λεγα προδόθηκα,

απ τις λέξεις ΄κείνων, που δεν αγαπούν,

ένα πλοίο αν ήμουν, θα λεγα, δε σώθηκα,

κύματα τεράστια, πάνω μου χτυπούν.

Κέντημα αν ήμουν, θα λεγα πως ξέφτισα,

γιατί δεν προστάτεψα, την ύστατη κλωστή,

όνειρο αν ήμουν, θα λεγα, μπερδεύτηκα,

στα δεκάδες άλλα, που είχαν ξεχαστεί.

Μα ήμουν μικρή, μια πνοή στο αδύνατο,

μια ριπή ανέμου, μέσα στο βοριά,

πώς να μην χαθώ? φυλλαράκι ασήμαντο,

μες της καταιγίδας, την άγρια ομορφιά?

Ounkas

14/01/2013