Καλοκαίρι σε λίγο θα ΄ρθει, μα δε βλέπω,

στην αυλή μου το χιόνι, να λιώνει ακόμα,

τα παιδιά μες τους δρόμους κοιτάζω και τρέχω

στο γρασίδι πατούν και εγώ μες το χώμα.

Τα παράθυρα ανοίγουν και λουλούδια προβάλουν,

στο δικό μου όμως κήπο, είναι όλα ξερά,

η ζέστη όλους κάνει, τα παλτά τους να βγάλουν,

το κορμί μου παγώνει κι άλλα ρούχα φορά.

Τοίχους βάφουν με χρώματα και ωραίες εικόνες,

τα παντζούρια μου γκρίζα και το ξύλο φθαρμένο,

στα σοκάκια σταμάτησαν, τις βροχής οι σταγόνες,

μα στη πόρτα μου μένει, το κλειδί σκουριασμένο.

Καλοκαίρι έχει φτάσει, φέρνει γέλιο κι ελπίδα,

πρόσωπα που ευτυχία, περπατούν και σκορπούν,

σαν να ζω σ άλλο κόσμο, μέσα στη καταιγίδα,

τους φωνάζω και ξέρω, τώρα πως δεν μ ακούν.

Ounkas

25/02/2013