Σε μια σταγόνα μέσα εκεί, τα πάντα έκλεισα,

την αύρα της αγάπης, την αυγή, το βράδυ,

τον ήλιο και την μοναξιά, που τόσο θέλησα,

λίγο σε μια άκρη να σταθεί, πέρα απ το χάδι,

μέσα της έβαλα, ένα χαμόγελο σου να κοιτώ,

μια σου αγκαλιά, μια ανάσα σου να νιώθω,

ότι δεν με άφησε, η ζωή να μοιραστώ,

κι όσα δεν γεύτηκα από ευτυχία και πόθο.

Την φύλαξα, την σφράγισα, κανείς μην την πειράξει,

μην την αγγίξει της κακίας το αγκάθι,

δεν θα την δω άλλη φορά, μη τυχόν σπάσει,

έχει όσα θέλω κι αγαπώ, σωστά ή λάθη.

Κι έτσι άδειο σώμα, τριγυρνώ και αγναντεύω,

στου κόσμου τ άγνωρο, σε μέρη που δεν είδα,

μα όσα δεν είναι εδώ, με εικόνες πια παλεύω,

μ αυτά που η ψυχή ζητά, χωρίς καμιά ελπίδα.

Σε μια σταγόνα μέσα, εκεί το πρόσωπο σου,

με τα δυό χέρια μου κρατώ, χωρίς την ύλη,

ότι είχα εκεί έμεινε, για πάντα είναι δικό σου,

κι όσα ίχνη ακόμα ζουν εδώ, απόψε θα σου στείλει.

Ounkas

09/05/2013