*

Δεν σου είπα ποτέ μου, αν θέλεις να μείνεις,

δεν ζήτησα πάνω, από δυό αναπνοές,

σκιά δεν το θέλησα, σαν εμένα να γίνεις,

να ψάχνεις μια ανάσα,  σε χίλιες ζωές.

Ποτέ δεν σου γύρεψα, τα μάτια να κλείσεις,

και έξω να αφήσεις, αυτά που ποθείς,

να βρεις είπα κάτι, όμορφο να αγαπήσεις,

δεν αξίζει στο τίποτα,  ποτέ να δοθείς.

Ποτέ μου δεν έκρυψα, την φλόγα που καίει,

το βλέμμα στο άπειρα, το λυγμό της καρδιάς,

το αγκάθι σου έδειξα, εκείνο που φταίει,

που δίνει την όψη, βαριάς συννεφιάς.

Δεν θέλω να ψάχνεις, άλλο το χρώμα,

ούτε το ουράνιο τόξο, μετά την βροχή,

 θυμάμαι που έσκαβες, να βρεις μες το χώμα,

νερό για να κάνεις,  αυλή στη ψυχή.

Σου είπα εδώ θα ‘μαι και θα συνεχίζω,

γιατί απ το βλέμμα σου, ακόμα αντλώ,

χαρά και αγάπη, που σκεπάζει το γκρίζο,

μα έρχονται ώρες, που πάλι κυλώ,

σε αυτό το σεντόνι, το σκούρο που καίει,

μακριά σου κρατώ, την όποια ερημιά,

μες την αγκαλιά σου, ποτάμι που ρέει,

στιγμές που τις κρύβω, μην χάσω καμιά.

Ounkas

03/08/2013