Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Πέπλο, απλώθηκε στον ουρανό μου πάνω,
διάφανο κα αχνό,  που άνεμο φυλακίζει,
πώς να το διώξω? δεν ξέρω τι να κάνω?
τον ήλιο με την ζέστη του, εγκλωβίζει,

Την νύχτα είχε ξαστεριά, μα πριν χαράξει,
ήρθε και έκρυψε τα άστρα, τα έσβησε,
ήθελε μόνο να το δω? να με τρομάξει?
ή να δείξει, πως τη ψυχή μου, κέρδισε?

Να ‘ναι ένα μήνυμα? στέλνει κάποιο σημάδι?
θέλει να το γνωρίσω? θα μείνει εδώ καιρό?
κι όταν κατέβει χαμηλά, θα είναι σαν το χάδι?
ή θα τυλίξει το κορμί, σαν κάτι που φορώ?

Λες να ξυπνήσω το πρωί κι απλά να έχει φύγει?
ή μια σκέψη μου κρυφή, το έχει φανερώσει?
λύπη από το μέσα μου, να είναι που με πνίγει?
σεντόνι να ‘γινε? η ανάσα μη γλιτώσει?

Εδώ ας μείνει, δεν θέλω να παλέψω,
εδώ, να γίνουμε μαζί, ένας καημός,
το δρόμο άλλου, για να πάω δε θα κλέψω,
βαγόνι ας γίνω, που σάπισε ο καιρός.

Ounkas

11/07/2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου