Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

*
Κι αν βλέπεις μια λάμψη που και που,
στων ματιών μου, το απόλυτο άδειο,
στη σιωπή, μια νότα κάποιου σκοπού,
από τραγούδι γνώριμο, ακούς στο ράδιο,

κι αν νιώθεις μια φλόγα να χορεύει,
εκεί που το σκοτάδι, μόνο κατοικεί,
κι αν σε λίγη ώρα, ο ήλιος βασιλεύει,
σαν ο μόνος που ζει, πάντα εκεί,

κι αν δεις χαμόγελο, αχνό στα χείλη,
στο πρόσωπο, που δεν έχει χαρά,
κι αν βάρκα ταξιδέψει,  για ένα μίλι,
και η ψυχή, λευκά δεις να φορά,

κι αν στερέψει, η σταγόνα κυλώντας,
στο χλωμό επάνω, μάγουλο μου,
κι αν ο χρόνος, φωνάζει καλώντας,
δυό φτερά, να ‘ρθουν για το καλό μου,

τότε μάθε η βροχή μ’  έχει αγγίξει,
απαλά και σιγά με ελευθερώνει,
από όλους να ξέρεις, εμέ έχει διαλέξει,
την καρδιά μου τυλίγει, σε άσπρο σεντόνι.

Ounkas

15/07/2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου