Ίσως η σκιά, να σκέπασε όλο το δρόμο,

που έχεις χαράξει, να βαδίσεις όνειρο,

θα την κρατήσω μακριά σου, μόνο,

γιατί το βλέμμα της, μοιάζει πονηρό.

Μην σε αγγίξει και σε μια στιγμή, αλλάξεις,

κι από σκιά, σκοτάδι γίνεις και χαθείς,

την άδεια σου ζωή, μην απαλλάξεις,

μην ξένο σημάδι. ακολουθήσεις και χαθείς.

Σε εκείνο το ένα, το αδιάβατο σοκάκι,

που όποιος πηγαίνει, πίσω δεν γυρνά,

μια φλόγα είδες, από μικρό κεράκι,

μα πίστεψε με, κανείς δεν το περνά.

Κανένας, ούτε ως την μέση του, δεν φτάνει,

πολλοί προσπάθησαν, μα δεν τους είδαμε ξανά,

κάλιο να έφευγαν, στα ξένα, απ το λιμάνι,

παρά που θέλησαν, να δουν.. το πουθενά...

Ounkas

16/07/2013